Mleczko Pszczele
Jako, że mleczko pszczele nie jest popularne postanowiłam się mu bliżej przyjrzeć. W Polsce, w latach 50. produkt ten był bardzo popularny – szczyt jego produkcji wystąpił w latach 1958-1959. Mleczko reklamowano jako cudowny lek na wszystko. Jednak przesadny rozgłos wokół niezwykłych właściwości tego produktu okazał się niekorzystny – ludzie powoli zaczęli tracić do niego zaufanie (ciekawe dlaczego?). W rezultacie ceny mleczka pszczelego gwałtownie spadły, a w Polsce brakowało chętnych do jego zakupu.
Mleczko pszczele jest wydzieliną gruczołów gardzielowych pszczół robotnic, którym są karmione larwy trutowe i pszczele w pierwszych 3-4 dniach swojego życia oraz królowa. Pszczoły robotnice, żywiące się mleczkiem pszczelim tylko przez pierwsze dni życia, kończą je zaledwie po kilku tygodniach. Natomiast zajadająca się przez cały czas tym specjałem królowa może przeżyć nawet 7 lat. Można stwierdzić, że mleczko pszczele jest prawdziwym królewskim specjałem. Mleczko pszczele jest substancją płynną o konsystencji śmietany o różnej barwie, od niebieskobiałej, przez jasnokremową i jasnożółtą, do brudnoszarej. Smak mleczka jest cierpki i kwaskowaty, natomiast zapach ostry.
Co do składu chemicznego mleczka to jest on różny i zależy od wielu czynników. Stwierdzono inny skład mleczka produkowanego dla larw pszczelich, inny dla larw trutni, a jeszcze inny dla larw matek pszczelich. W mleczku obecne są aminokwasy, substancje lipidowe, związki fenolowe, enzymy, bardzo dobrze dostępne biopierwiastki i witaminy.
W składzie mleczka można wyróżnić kilka związków chemicznych:
· woda: 66-69%,
a w jego suchej masie:
· tłuszcze: 12-15%,
· cukry: 36-42%,
· białka: 24-30%,
· węglowodany: 12%,
· związki mineralne: 1,2%,
· nieoznaczone związki organiczne: 4,8%.
W mleczku pszczelim 90% wszystkich węglowodanów to cukry redukujące: glukoza i fruktoza. Stwierdzono ponadto obecność sacharozy, maltozy, trehalozy, melibiozy, rybozy, gencjobiozy i erlozy. Mleczko nie zawiera skrobi.
Białko mleczka pszczelego jest bardzo odżywcze i zawiera do 29 aminokwasów, w tym wszystkie egzogenne dla człowieka. Stwierdzono w nim obecność stosunkowo dużej ilości acetylocholiny. Najbardziej charakterystycznym związkiem lipidowym występującym w mleczku pszczelim jest kwas 10-hydroksy-2-decenowy (pomaga niszczyć wirusy i pobudza układ odpornościowy). Można w nim również spotkać kwasy tłuszczowe nasycone, fosfolipidy, glicerydy, sterole i woski. W mleczku pszczelim wykryto 22 biopierwiastki. Najwięcej występuje potasu. Z innych makroelementów można spotkać fosfor, sód, wapń i siarkę. Mikroelementy są reprezentowane głównie przez cynk, żelazo, miedź i mangan.
Mleczko pszczele jest produktem bogatym w witaminy. Najliczniej występują kwas pantotenowy (do 265 mg/g; podobno dzięki niemu królowa żyje tak długo) i kwas nikotynowy (do 88 mg/g). Mniej licznie są reprezentowane witaminy H, B1, B2, B6 oraz kwas foliowy. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach występują tylko w śladowych ilościach. Kwaśny smak mleczku nadają organiczne kwasy, m.in. pirogronowy i mlekowy.
Jak widzicie mleczko pszczele ma wysoką wartość odżywczą. Z tego względu jego korzystny wpływ na nasz organizm jest wszechstronny. Przyjmowanie mleczka wpływa na:
· zwiększenie liczby i objętości krwinek czerwonych, poziomu hemoglobiny oraz ilości
żelaza we krwi,
· obniżenie poziomu cholesterolu i cukru we krwi,
· odnowę tkanek, ponieważ przyspiesza gojenie ran i oparzeń. Powoduje, że mięsień sercowy po zawale szybciej wraca do normy. Złamane kości, dzięki mleczku, zrastają się nawet trzykrotnie szybciej, a po wygojeniu nie ulegają odwapnieniu,
· zwiększenie odporności organizmu,
· działalność kory mózgowej, co jest prawdopodobnie zasługą kwasu γ-aminomasłowego, który wpływa na przewodzenie impulsów nerwowych między neuronami,
· dobre samopoczucie – osoba, która przyjmuje ten produkt, czuje się zrelaksowana, wypoczęta, nie ma problemów z koncentracją. Mleczko również pomaga zrelaksować się w stanach zmęczenia fizycznego. Z tego względu jest wskazane osobom, które muszą się dużo uczyć (obecnie maturzyści, a w trakcie sesji studenci), mają mieć rozmowę kwalifikacyjną albo egzamin na prawo jazdy oraz ciężko trenującym.
Dla kogo mleczko? Można, by rzec, że dla każdego, a zwłaszcza dla osób:
– mających problemy z systemem odpornościowym,
– osłabionych przez poważną chorobę,
– kobiet przechodzących menopauzę,
– chcących zapobiegać stanom zapalnym,
– starszych,
– cierpiących na bezsenność,
– chcących zapobiegać infekcjom bakteryjnym i wirusowym.
Leczenie mleczkiem pszczelim może być przeprowadzone tylko pod kontrolą lekarza.
Większość preparatów z mleczkiem pszczelim dostępnych w Polsce jest przeznaczona do stosowania w celach profilaktycznych, o czym informują producenci na ulotkach. Oprócz preparatów jednoskładnikowych, spotykamy produkty, które zawierają mleczko pszczele w połączeniu ze składnikami o działaniu leczniczym, np. z miodem, pyłkiem, wyciągami roślinnymi. Innym rozwiązaniem jest sprzedaż syropów i ampułek zawierających miód pitny i mleczko pszczele, ale jest to wersja tylko dla dorosłych.
Zapobiegawczo i w lekkich schorzeniach zaleca się przyjmowanie 50-100 mg mleczka dziennie przez 3-4 tygodnie. Najlepsze efekty uzyskuje się przy podjęzykowym przyjmowaniu świeżego mleczka.
Niektóre osoby mogą być uczulone na mleczko. Przy doustnym stosowaniu objawami nietolerancji są ból brzucha, nudności, wymioty i biegunka. W tym wypadku należy przerwać kurację. Czasami się zdarza, że podczas pierwszych dni stosowania mleczka występują zawroty głowy lub senność, ale po kilku dniach terapii te objawy ustępują. Nie zaleca się spożywania mleczka w chorobie Addisona (zanik lub przewlekła niewydolność nadnerczy).
