Menu Zamknij
  1. Czy insulinooporność jest tym samym co hiperinsulinemia?

Nie, Insulinooporność to stan organizmu, w którym obniżona jest wrażliwość tkanek na działanie insuliny- hormonu odpowiedzialnego za regulowanie stężeń glukozy, a hiperinsulinemia to nadmierny wyrzut insuliny po zjedzonym posiłku.

  1. Jakie są przyczyny insulinooporności ?

Przyczyn może być wiele, przodują tutaj jednak czynniki genetyczne  i środowiskowe. Do środowiskowych należą: zła dieta, siedzący tryb życia, nieregularny sen, stres, używki, leki, nadwaga. Z wiekiem również nasila się ryzyko rozwoju choroby.

  1. Czy można wyleczyć insulinooporność ?

Wszystko zależy od przyczyn pojawienia się choroby. W większości przypadków insulinooporność jednak jest wyleczalna. Jeśli przyczyna leży w nieprawidłowym stylu życia (czynniki środowiskowe), objawy choroby jak najbardziej można zniwelować. Im szybciej wprowadzimy do swojego życia zdrowe nawyki, ograniczymy używki i stres, tym szybciej zaczniemy czuć efekty – lepsze samopoczucie, spadek masy ciała.

Gdy insulinooporność pojawia się w wyniku innych chorób lub ma podłoże genetyczne, leczenie jest trudniejsze, ale możliwe. Trzeba natomiast pamiętać, że powrót do złego stylu życia, nadmierny wysiłek fizyczny jak i całkowity jego brak, przyrost masy ciała, mogą sprawić nawrót objawów.

  1. Jakie czynniki mogą nasilać objawy insulinooporności ?

-brak ruchu, siedzący tryb życia

-zbyt częste i intensywne treningi

-zła dieta – bogata w cukier i tłuszcze trans-dania fast food, diety wysokokaloryczne, wysokobiałkowe, niskowęglowodanowe czy głodówki

-Zbyt mało snu

-Stres

-Zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja, ortoreksja)

-Nadwaga lub otyłość

  1. Czym różni się insulinooporność od cukrzycy?

Insulinooporność często jest określana jako stan przedcukrzycowy, który może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2. Cukrzyca natomiast jest osobną jednostką chorobową. W insulinooporności poziom glukozy jest prawidłowy a insuliny wysoki. W cukrzycy zaś poziom glukozy jest wysoki a insuliny wysoki, niski lub prawidłowy.

Prawidłowy, gdy nie występuje jeszcze insulinooporność , a trzustka produkuje insulinę. Wysoki, gdy mówimy o insulinooporności u osób z cukrzycą typu 2.

Niski, gdy wyspy komórek beta trzustki zamierają i przestają produkować insulinę.

  1. Czy insulinooporność może występować w cukrzycy?

Tak. Najczęściej jednak występuje w cukrzycy typu 2. Coraz częściej natomiast diagnozuje się ją również u chorych na cukrzycę typu 1. Dzieje się tak ze względu na stosowanie nieprawidłowej diety, pacjenci muszą przyjmować coraz to większe dawki insuliny, wskutek których stają się oporni na nią.

  1. Czy każda osoba chora na insulinooporność zachoruje na cukrzycę?

Nie, nie każda jeśli cały czas kontrolujemy naszą insulinooporność. Dopasowane leczenie oraz postępowanie dietetyczne może zapobiec nie tylko rozwojowi cukrzycy, ale także innych powikłań insulinooporności. Im wcześniej zdiagnozujemy insulinooporność i rozpoczniemy leczenie oraz zmianę stylu życia, tym mniejsze ryzyko zachorowania na cukrzycę. Jeśli niestety nie robisz tego cukrzyca puka do drzwi

  1. Jaki jest związek pomiędzy insulioopornością a PCOS?

Te dwie jednostki chorobowe często idą ze sobą w parze. Jeśli u kobiety zdiagnozowano jedną z tych dwóch przypadłości, należałoby przeprowadzić diagnostykę w kierunku tej drugiej. IO dotyczyć może pacjentek zarówno szczupłych jak i otyłych z zespołem policystycznych jajników. Otyłość skoncentrowana w obszarze talia-biodra jest czynnikiem predysponującym do IO.

  • Czy insulinooporność  może mieć wpływ na powstawanie zmian patologicznych w naszym organizmie.?

Tak i to bardzo duży – sprzyja powstawaniu miażdżycy, zawałom, osłabia układ immunologiczny, otyłości, sprzyja powstawaniem komórek nowotworowych.